Ziemniaczane gnocchi z sosem serowym.
Gnocchi to rodzaj delikatnych włoskich klusek, przygotowywanych na bazie ziemniaków, mąki i jajek. W wielu regionach Włoch można spotkać kolorowe odmiany tego dania, które powstają przy wykorzystaniu warzyw lub ziół. W Toskanii spróbujecie na przykład gnocchi z ricottą i ze szpinakiem, który sprawia, że kluski mają zielony kolor. Zazwyczaj spożywane we Włoszech jako pierwsze danie. Gnocchi przypominają nasze rodzime kopytka i podobnie się je przygotowuje. Różnią się kształtem i smakiem, bo te włoskie są malutkie, a w zależności od regionu mają różne smaki. Które gnocchi Ci bardziej smakują?
Ragù w stylu bolońskim.
Włoskie stowarzyszenie gastronomiczne, Accademia Italiana della Cucina, opisało kilka głównych przepisów na ragù, czyli tradycyjny sos pomidorowy z mięsem, który dodaje się do makaronu. Jego najpopularniejszą odmianą jest ragù w stylu bolońskim, czyli sos bolognese. Oprócz niego wyróżnia się ragù neapolitańskie czy ragù alla Barese, do którego niekiedy wykorzystywana jest konina. Czy jadłeś Ragù z koniny?
Tagliatelle
klasyczny włoski makaron z rejonu Emilia-Romagna w kształcie długich, płaskich wstążek o grubości ok. 2 mm i szerokości 0,65-1 cm. Kształtem przypomina fettuccine, lecz jest od niego szerszy. Tagliatelle podaje się zwykle z sosami, zazwyczaj z bolognese.. Choć tagliatelle typowo łączone są z mięsnymi sosami, świetnie smakują także z pesto. Tradycyjnie ten zielony sos przygotowuje się z liści bazylii, oliwy, parmezanu i orzeszków piniowych. Coraz częściej jednak można spotkać pesto na bazie innych ziół. Które tagliatelle Ci najbardziej smakuje?
Arancini.
Arancini to jedno ze sztandarowych dań kuchni sycylijskiej. Te panierowane ryżowe kulki z nadzieniem zachwycają smakiem i różnorodnością tekstury. Zwykle przygotowuje się je z ragù, sosem pomidorowym, mozzarellą lub groszkiem. Najpopularniejsza wersja to arancini con ragù, składające się z ryżu, mielonego mięsa, zielonego groszku i mozzarelli. Równie pyszne są wersje z masłem (con burro), z grzybami (con funghi), z bakłażanem (con melanzane), z kiełbasą (con salsiccia) i z owocami morza (con frutti di mare). Chrupiąca po usmażeniu skórka, skrywa delikatne i kremowe wnętrze, dając idealne połączenie smaków i aromatów. Czy chciałbyś spróbować Arancini?
Spaghetti carbonara
klasyka włoskiej kuchni. Można spędzić cały urlop we Włoszech i nie jeść niczego poza makaronem takim jak np. tagliatelle. Przeróżnych wariacji na temat „klusek z sosem” jest tam tyle, że z pewnością nie zdążycie się znudzić. Jeśli jednak mielibyśmy wskazać to jedno, jedyne danie, które naprawdę trzeba zjeść choć raz w życiu, to byłoby to spaghetti carbonara. Z pozoru wydaje się, że to jeden z prostszych przepisów włoskich. Niby to tylko kilka składników: spaghetti, jajka, ser pecorino, guanciale (słonina długo dojrzewająca w soli) i świeżo mielony czarny pieprz. Tak naprawdę sztukę jego właściwego wykonania trudno jest opanować. Jest wiele imitacji prawdziwej carbonary i można się na nie natknąć niestety nawet we Włoszech. Niektórzy do sosu dodają śmietanę kremówkę, aby go zagęścić, co Włochów może przyprawić o zawał serca. Inni zastępują guanciale bekonem, by było taniej. Od takich wersji lepiej trzymaj się z daleka. Prawdziwe spaghetti carbonara nie toleruje żadnych substytutów - tylko prawdziwe guanciale bez dodatkowych, zbędnych zagęstników! Który smak to Twój ulubiony?
Fettuccine alla papalina.
Fettuccine alla papalina w wolnym tłumaczeniu oznacza „fettuccine dla piuski”, choć znacznie częściej znane jest pod nazwą „fettuccine papieża”. Historia tego dania sięga lat 30. XX wieku, kiedy biskupem Rzymu był Pius XII. To właśnie dla niego opracowany został przepis na pastę, która stanowi pyszną wariację na temat spaghetti alla carbonara. Obecnie to już kultowe danie kuchni włoskiej. Fettuccine alla papalina są znacznie bardziej wyrafinowane niż bardziej znane spaghetti carbonara, ale są mniej znane turystom, być może nawet trochę pozostawione w zapomnieniu. Bardzo przypominają makaron all’Alfredo- także tradycję rzymską. Wielu wzbogaca te fettuccine w groch lub w grzyby. Który smak wybierzesz?
Bruschetta z brzoskwiniami, pomidorami i owczą fetą.
Bruschetta zachwyca prostotą i stanowi idealną przekąskę na każdą porę dnia. Chrupiące pieczywo, oliwa i pomidory to doskonałe połączenie, ale latem warto je urozmaicić soczystymi brzoskwiniami i greckim akcentem w postaci owczej fety. Do tej pory nie udało się ustalić miejsca, w którym przygotowywano pierwsze bruschetty, choć często mówi się w tym kontekście o Toskanii, Kalabrii lub Apulii. Chyba każdy region Włoch chciałby móc uwzględnić tę przekąskę w swojej tradycji kulinarnej. Czy zgadzasz się, że to prawie jak nasze zapiekanki?
Tiramisu.
Ten niezwykły włoski deser znany jest nie tylko na Półwyspie Apenińskim, ale i na całym świecie. Jego historia nie jest zbyt długa, sięga bowiem lat 60. XX wieku. Wiadomo, że powstał na północy Włoch, prawdopodobnie w Wenecji, we Florencji lub w Sienie. Połączenie miękkich biszkoptów, słodkiego kremu na bazie mascarpone, klasycznego espresso i likieru amaretto uskrzydli każdego. Nic dziwnego, skoro nazwa tego deseru, tira mi sù, oznacza dosłownie „podnieś mnie” lub – w wolnym tłumaczeniu – „popraw mi humor”. Czy smakuje Ci Tiramisu?
Lasagne
najpopularniejsze włoskie danie z makaronem. Lasagne to szeroki, płaski makaron, przekładany warstwami farszu i pieczony w piekarniku, podawany na ciepło. Podobnie jak w przypadku większości włoskich potraw, pochodzenie tego dania jest sporne i wiele miejsc sobie przypisuje pierwszeństwo, ale z pewnością możemy powiedzieć, że jest ono szczególnie popularne w regionie Emilia-Romania. Tradycyjnie lasagne nie była robiona z pomidorami, które przybyły z Nowego Świata dopiero w XVI w., tylko z ragù, czyli sosem beszamelowym, mielonym mięsem i serem, zazwyczaj mozzarellą lub Parmigiano Reggiano (parmezan). Nawet dzisiaj w tradycyjnym ragù stosuje się tylko odrobinę sosu pomidorowego lub pomidorów. Z pewnością nie jest to zwykły makaron z sosem, a wykwintne danie włoskie o głębokim smaku i aromacie. Czy jadasz Lasagne?
Ossobuco
włoskie danie główne z mięsem w roli głównej. Najbardziej znaną wersją jest ossobuco alla milanese, przyrządzane z pokrojonej na plastry giczy cielęcej, którą podsmaża się na maśle i dusi w białym winie wraz z dodatkiem świeżych pomidorów, czosnku i cebuli. Przed podaniem całość posypuje się gremolatą, czyli otartą skórką cytrynową lub pomarańczową z czosnkiem oraz natką pietruszki. Jako dodatek do ossobuco serwuje się polentę lub ryż, który dzięki szafranowi ma wyjątkową, złocistą barwę. Najsmaczniejszy w całym daniu jest jednak aromatyczny szpik, który wydobywa się łyżeczką z ugotowanych kości. Po tak treściwym daniu miejsca w żołądku na włoski deser może już zabraknąć. Próbowałeś już tego charakterystycznego dania?
Włoska kultura kulinarna jest znana na całym świecie. Zawdzięcza to nie tylko wyjątkowym kompozycjom smakowym, ale także ujmującej prostocie lokalnych dań. Często zapomina się jednak, że kuchnia włoska jest nadzwyczaj różnorodna – każdy region Włoch oferuje inne, niepowtarzalne potrawy. Na północy kraju częściej zjemy ryż i polentę, na południu zaś wspaniałe pasty. Neapol jest kolebką tradycyjnej pizzy, w Bolonii narodził się słynny mięsny sos, a Parma dała światu aromatyczny ser. Które z włoskich dań smakują Ci najbardziej?