Analiza wyników ankiety "Choroby Świata."

Choroby Świata.  
Trąd.     Przewlekła choroba, zyskała swą sławę dzięki "widowiskowemu" rozpadaniu się ciał chorych oraz dzięki historii, sławnym przedstawicielom i koloniom "trędowatych" Mimo, iż dziś znamy już możliwości leczenia, w krajach rozwijających się to wciąż masowy zabójca.     Trąd - jak długo choroba rozwija się w organizmie człowieka?  
5-10 lat.       Przyczyną choroby jest prątki trądu (Mycobacterium leprae), który powoduje, że choroba niezwykle długo rozwija się w organizmie. Jej okres inkubacji wynosi średnio 5-10 lat. Wyjątkiem są małe dzieci, u których choroba może objawić się już 3 miesiące od zakażenia.     Międzynarodowy Dzień Chorych na Trąd jest obchodzony w wielu krajach w ostatnią niedzielę stycznia. Jedynie w Indiach dzień ten świętuje się 30 stycznia ze względu na indyjskie święto narodowe - Dzień Republiki - przypadające na 26 stycznia.
SARS.     Wirusowa choroba odzwierzęca, ostatni jej wybuch zanotowano w 2003 roku. Podobno zwalczona, jednak w niektórych populacjach zwierzęcych przetrwała i może w każdej chwili powrócić.         Co oznacza skrót SARS?
SARS (Severe Acute Respiratory Syndrome) to zespół ostrej ciężkiej niewydolności oddechowej – rodzaj atypowego zapalenia płuc.       SARS (Severe Acute Respiratory Syndrome) to zespół ostrej ciężkiej niewydolności oddechowej – rodzaj atypowego zapalenia płuc. Pierwsze przypadki SARS odnotowano w Azji w lutym 2003 roku. W przeciągu następnych kilku miesięcy choroba rozprzestrzeniła się prawie na wszystkich kontynentach. Według danych WHO od lutego do lipca 2003 roku na całym świecie na SARS zachorowało 8098 osób, z czego 774 zmarło.
Jakie, według Pana/Pani są objawy zakażenia wirusem SARS?    
Dżuma.     Najbardziej znana "Plaga". W ciągu 4 dni zabija 70% nosicieli. Wciąż występuje w niektórych rejonach Azji. Cytując: "Badania DNA potwierdziły, że przed 660 laty za śmierć 30 mln ludzi odpowiedzialna była pałeczka dżumy - zapewnia prof. Hendrik Poinar, antropolog z McMaster University w Hamilton. Podkreślił, że nie ma już co do tego żadnych wątpliwości".       Dżuma to inaczej tzw ''CZARNA ŚMIERĆ''.  
Prawda.       Dżuma, znana z historii jako czarna śmierć, która pustoszyła Europę w średniowieczu, nie jest wcale chorobą z przeszłości. Jej ogniska uaktywniają się od czasu do czasu w niektórych krajach Afryki, Azji i Ameryki - dokąd chętnie jeździmy na wakacje.
Zakażenia dolnych dróg oddechowych.     Dolnych - czyli zapalenie płuc lub oskrzeli. Objawami są często katar i kichanie, ból głowy lub gardła. W dzisiejszych czasach w krajach wysoce rozwiniętych choroby niekoniecznie śmiertelne, wcześniej zaś, oraz współcześnie w krajach rozwijających się wciąż śmiertelnie niebezpieczne.         Głównymi przyczynami zapalenia płuc są wirusy oraz bakterie.
Prawda.       Przyczyny zapalenia płuc to najczęściej wirusy lub bakterie. Znacznie łatwiej jest zachorować osobom, które mają słabszą odporność. Dlatego zapalenie płuc częściej przytrafia się dzieciom i osobom starszym. Zapalenie płuc występuje również wtedy, gdy organizm jest osłabiony np. po grypie lub zapaleniu oskrzeli.
SYFILIS.     Choroba weneryczna (przenoszona drogą płciową) - rocznie zaraża się nią około 12 milionów ludzi na całym świecie. 90% zdarza się w krajach "rozwijających się". Objawy mogą obejmować wszystko od wysypki po choroby serca, często w początkowej fazie choroba bardzo ciężka do jednoznacznego zdiagnozowania.       Leczenie syfilisu polega na podawaniu antybiotyków.
Prawda.       Leczenie kiły (syfilisu) polega na podawaniu antybiotyków, które niszczą bakterie Treponema pallidum odpowiedzialne za rozwój choroby. Antybiotyki (najczęściej penicylinę, doksycyklinę, tetracyklinę) wstrzykuje się domięśniowo przez okres minimum dwóch tygodni. Kiła późna, która zaatakowała układ nerwowy, wymaga leczenia szpitalnego.
Gruźlica.     Choroba płuc, rozprzestrzeniająca się drogą kropelkową (tzw. prątkowanie). Klasyczne objawy gruźlicy to: przewlekły kaszel z krwawym odpluwaniem, gorączka, wzmożona potliwość szczególnie nocna oraz drastyczny spadek masy ciała. Obecne szacunki mówią o tym, iż ponad 30% światowej populacji posiada którąś z form gruźlicy.       Gruźlica jest chorobą zakaźną, którą wywołują Gram-dodatnie bakterie (Mycobacterium tuberculosis) zwane pałeczkami lub rątkami Duriana – od nazwiska ich odkrywcy, Michaela Duriana.
Fałsz.       Gruźlica jest chorobą zakaźną, którą wywołują Gram-dodatnie bakterie (Mycobacterium tuberculosis) zwane pałeczkami lub prątkami Kocha – od nazwiska ich odkrywcy, Roberta Kocha.
Typowym objawem żółtej febry jest:  
Żółtawy odcień skóry.       Choroba może przebiegać bezobjawowo, w ciężkich przypadkach prowadzi jednak do śmierci. Typowymi objawami są gorączka, bóle głowy, dreszcze, nudności, osłabienie, zażółcenie skóry i zaczerwienienie spojówek. Wśród ciężkich powikłań wymienia się uszkodzenie wątroby i nerek oraz krwawienia z przewodu pokarmowego (gorączka krwotoczna). 
CHOLERA.     Infekcja jelita, która rozprzestrzenia się głównie przez wodę pitną zawierającą cząstki kału osób zarażonych. Bilans: 5 milionów aktualnie zarażonych, ponad 100 000 zgonów rocznie.         Największe zagrożenie cholerą jest w...
Afryka.       Cholera to choroba zakaźna, wywoływana przez przecinkowce (Vibrio cholerae) wydzielające enterotoksynę. Największe zagrożenie cholerą jest w Afryce, południowej Azji i w Ameryce Łacińskiej. Do zakażenia dochodzi na drodze pokarmowej - głównie przez skażoną ludzkimi odchodami wodę, rzadko przez żywność. Okres wylęgania trwa do 5 dni.
GRYPA.     Niby niegroźna, jednak niejednokrotnie zabójcza. Zarażenia najczęściej odbywają się drogą kropelkową (lub też przez kontakt z powierzchniami na których znajdują się zarazki) - jako wirus odporna na wszystkie środki antybakteryjne. Śmiercionośna bezpośrednio, lecz również przez powikłania: zapalenie mózgu oraz mięśnia sercowego.       W jakim czasie od zarażenia występują objawy grypy?
1-6 dni.       Od zakażenia do wystąpienia objawów grypy upływa 1—6 dni (średnio 2 dni). Dorosły chory może być źródłem zakażenia 1 dzień przed i 3—5 dni po wystąpieniu objawów grypy (czasem nawet do 10 dni), a małe dzieci kilka dni przed i ponad 10 dni po wystąpieniu objawów choroby (zakaźność jest tym większa, im wyższa jest gorączka; utrzymuje się do 24 godzin od momentu ustąpienia gorączki).
RÓŻYCZKA.     Różyczka jest chorobą wirusową. Człowiek jest jedynym rezerwuarem wirusa. Różyczka jest charakterystyczną chorobą wieku dziecięcego i wówczas przebiega stosunkowo łagodnie. W przypadku, jednak gdy do zakażenia dojdzie u kobiet w ciąży, może to doprowadzić do poważnych zaburzeń w rozwoju płodu. Człowiek chory jest zakaźny dla innych osób w okresie 7 dni przed pojawieniem się wysypki do 5-8 dni po jej ustąpieniu. Po okresie inkubacji, trwającym około 2-3 tygodnie, dochodzi do powiększenia węzłów chłonnych, pogorszenia samopoczucia, wysypki, zapalenia gardła, zapalenia spojówek. Czasem występuje gorączka. Wysypka najpierw pojawia się na twarzy i szyi, następnie rozprzestrzenia się na tułów i kończyny. Ustępuje po około 3 dniach. Na około dobę przed wystąpieniem wysypki, dochodzi do powiększenia węzłów chłonnych za uszami, w tylnej części szyi i karku. Węzły chłonne stają się bolesne. Około 20-50% zakażeń wirusem różyczki przebiega bezobjawowo. Niekiedy mogą wystąpić objawy wskazujące na zapalenie stawów (głównie drobnych stawów dłoni i kolan) oraz innych powikłań wynikających z zapalenia mózgu, jąder, zmian skórnych. Najgroźniejsze konsekwencje różyczka powoduje u kobiet, gdy do zakażenia dojdzie w pierwszych 3 miesiącach ciąży. Wirus może atakować wszystkie narządy rozwijającego się płodu, powodując jego śmierć lub ciężkie zaburzenia rozwoju. Niemowlęta zakażone wirusem różyczki podczas ciąży mogą być zakaźne przez rok lub nawet dłużej. Różyczka jest chorobą, której można skutecznie zapobiegać poprzez szczepienia. W Polsce szczepienie przeciwko różyczce, zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych, jest obowiązkowe i wykonuje się je łącznie ze szczepieniem przeciwko śwince i odrze (1 szczepionka). Pierwsze szczepienie wykonuje się u dzieci w 13-14 miesiącu życia, natomiast dawkę przypominającą podaje się w 10 roku życia.       Wirus różyczki przenosi się z człowieka na człowieka:
Wirus z rodziny Togaviridae przenosi się z człowieka na człowieka drogą kropelkową lub przez kontakt z przedmiotami zanieczyszczonymi wydzieliną z gardła, krwią, moczem, kałem.    
KRZTUSIEC.     Krztusiec jest ostrą chorobą dróg oddechowych, głównie wieku dziecięcego, wywoływaną przez bakterie Bordetella pertussis. Charakterystycznym objawem choroby jest długotrwale utrzymujący się napadowy kaszel z wydzieleniem lepkiej plwociny. Jedynym źródłem zakażenia jest chory człowiek. Zakażenie następuje drogą powietrzno- kropelkową. Pierwszy okres choroby trwa do 2 tygodni i charakteryzuje się takimi objawami jak nieżyt nosa, spojówek, gardła i oskrzeli. Ostry nieżyt dróg oddechowych następuje na skutek wnikania bakterii do komórek błon śluzowych i ich toksycznego działania. Narastające działanie toksyn powoduje przejście do kolejnej fazy choroby z charakterystycznym napadowym kaszlem, objawami duszności, wykrztuszaniem śluzu i wymiotami. U dzieci poniżej 6 miesiąca życia zamiast napadowego kaszlu może wystąpić bezdech, utrata przytomności z powodu braku tlenu, a bez podjęcia skutecznego leczenia może nastąpić zgon.U chorych dzieci mogą również wystąpić powikłania np.: ropne zapalenie płuc, zapalenie ucha środkowego, trwałe uszkodzenie mózgu, utrata wagi ciała. Podanie odpowiednich antybiotyków zmniejsza ryzyko wystąpienia tych dolegliwości, zwłaszcza jeśli leczenie rozpocznie się jak najwcześniej od wystąpienia objawów. Zwalczanie choroby polega na jej wczesnym rozpoznaniu i wdrożeniu stosownego leczenia. Niemowlęta powinny być leczone w szpitalu. Dostępne są skuteczne preparaty szczepionkowe przeciwko krztuścowi. Wrażliwość na zakażenia osób nieuodpornionych za pomocą szczepień ochronnych jest powszechna. Przebycie krztuśca pozostawia długotrwałą odporność organizmu, ale powtórne zachorowanie jest możliwe.     Czy w Polsce szczepienia przeciw krztuścowi dzieci są obowiązkowe?    
Tak.       W Polsce zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych szczepienia przeciwko krztuścowi dzieci są obowiązkowe.
WIRUS EBOLA.     Pierwsze przypadki choroby opisano w roku 1976 w Zairze, w okolicach Yambuku nad rzeką Ebola. Choroba, którą wywołał szczep Zaire, cechowała się bardzo wysoką śmiertelnością – spośród 318 chorych 280 (88%) zmarło.     W tym samym roku w Sudanie, w rejonie Nzara i Maridi, stwierdzono 284 zachorowania wywołane biotypem Ebola-Sudan (śmiertelność – 53%). W obu epidemiach odnotowano dużą liczbę zakażeń szpitalnych wśród personelu medycznego.     Większość przypadków kończy się śmiercią z wykrwawienia. Naturalnym rezerwuarem są prawdopodobnie gryzonie i małpy Saba. Najczęściej występuje w krajach tropikalnych. Zarażenie następuje po bezpośrednim kontakcie z chorym, chociaż choroba może także przenosić się innymi drogami. Okres choroby trwa do ok. 2 tygodni (najszybszy przypadek śmierci nastąpił po 4 dniach), przy czym śmiertelność waha się w granicach 60 – 90%.     Na terenie Afryki centralnej w czasie ostatniego pięćdziesięciolecia zanotowano prawdopodobnie sześć epidemii wywołanych różnymi szczepami, w których zmarło około 750 osób na 1000 zainfekowanych. Przyczyny epidemii leżały głównie w obyczajach ludności i bardzo niskim standardzie służby zdrowia w krajach afrykańskich – używano wielokrotnie tych samych igieł i strzykawek, brak było podstawowych środków medycznych i przeszkolenia personelu.       Pierwsze objawy gorączki krwotocznej (zarażenie wirusem EBOLA) to:
Wysoka temperatura, bóle mięśni, biegunka.       Pierwsze objawy gorączki krwotocznej przypominają objawy grypy – wysoka temperatura, bóle mięśni, biegunka. W miarę postępu chory zaczyna wymiotować, odczuwać bóle brzucha, klatki piersiowej oraz głowy, pojawia się wysypka. W szczytowej fazie choroby może dojść do obfitych krwawień z jam ciała oraz krwotoków wewnętrznych. Niejednokrotnie chory może nawet w tym czasie tracić przytomność i kontakt z otoczeniem a nawet doznawać zaburzeń psychicznych.
Choroby Heinego-Medina.     Ta wirusowa choroba zakaźna wywoływana jest przez wirus polio (wirus zapalenia rogów przednich rdzenia kręgowego). Sama choroba przenoszona jest drogą fekalno-oralną. Zakażenie tym wirusem może przebiegać bezobjawowo.     Potem zachorowanie może też mieć charakter „poronny”, tzn. jego przebieg nie jest zwyczajny bo pokazuje się gorączka, pojawiają bóle głowy oraz dolegliwości przewodu pokarmowego.       Choroba ta najczęściej występuje u:
Choroba ta występuje najczęściej u dzieci i młodych osób dorosłych. Do innych czynników predysponujących do zakażenia zalicza się ciężki wysi­łek fizyczny, nagłe oziębienie oraz ciążę.  
BIEGUNKA.     Częsta przyczyna zgonów w krajach 3 świata, 2 co do wielkości przyczyna zgonów dzieci na całym świecie. Powoduje natychmiastowe odwodnienie, zaburzenia elektrolitowe - m.in. niedobór potasu.       Biegunka ostra to:
Chory oddaje w ciągu 24 godzin więcej niż 3 luźne stolce, niekiedy zawierające nawet krew, śluz lub ropę,trwa do 14 dni.